Groenlof

Groenlof

maandag 17 november 2014

Van alles en nog wat, en inmaken met Pim

Groenlof Pim is er nog hoor!


 afscheidsreceptie collega in Buurthuis met gepleisterde duim

Dag lezers, het is al meer dan een jaar terug dat ik hier schreef.
Na een paar jaar veel schrijven kan de inspiratie wel eens opraken, of voel je dat je jezelf herhaalt. 
Rondleiding in Brouwerij De Prael met nicht en schoonnicht

Zo eet ik nog steeds 90% veganistisch, kook ik nog wel eens in het buurthuis en de Pesthuislaan, voor (horror-)filmfestivals, geef ik rondleidingen bij Brouwerij De Prael organiseer ik deze herfstvakantie weer een film matinee in Filmhuis Cavia en zo voorts. 
kleurige snacks in buurthuis

Afgelopen week had ik een soort afscheid bij mijn buurthuis omdat ik in een ander buurthuis ga werken (in de Jordaan) waarbij ik de vegahapjes had bedacht om tot een kleurrijk geheel te komen. En nog gezond ook allemaal.
Dus het koken gaat wel door, en lekkere biertjes drinken ook. Ik heb op twee bierfestivals als vrijwilliger gewerkt bv. , waaronder het leuke Noord-Hollands Bierfestival in de Grote Kerk van Alkmaar (mijn oude studiestad).

erg mooie locatie

Maar ik wil nu wel weer schrijven wat er is echt nieuws, ik heb een nieuwe kookhobby opgedaan, namelijk inmaken! Inmaken? Ja, inmaken. Van groentes.
De ouderwetsche manier om groenten lang te bewaren door ze in te maken met azijn, suiker of zout. Egenlijk heet dit inleggen. Jam of chutney maken is ook inleggen. 
Het kan heel simpel, als je groenten overhebt, stop ze in een pot met water, azijn en/of zout en het blijft in de koelkast nog weken goed. Vroeger deed iedereen het, om de barre winter door te komen. Tegenwoordig met vriezers, koelkasten en het hele jaar door groenten en fruit uit de kas of het vliegtuig wordt het weinig meer thuis gedaan. Maar ik ben wel een beetje nostalgisch ingesteld, en had regelmatig groenten over. Wat inspiratie kwam ook van gezonds-voedingsheidsblog De Groene Vrouw. Dus ik ging oefenen.
 Vroege poging: kool in azijn en zout
Het bleek al snel dat er weinig mis kon gaan, zeker als je de potten in de koelkast bewaard. Maar de koele donkere keukenkast bleek ook goed te werken (hoewel, na openen de pot wel in de koelkast zettten hoor). Al snel had ik meerdere potten in de kast staan.
Ziehier koolraap, pepers, radijs, pompoen, bietjes en rettich

Toen ik me wat meer ging verdiepen raakte ik vooral geinpireerd door inleggen in zout, oftewel fermenteren (vergisten), Als je groenten inmaakt met zout en afsluit van lucht, gaat het vergisten en krijg je melkzuur, dat de groenten lang goed houdt en erg gezond is voor de darmflora. Bekendste voorbeeld: zuurkool! 
Ik kocht me een mooi boek over fermenteren van de Amerikaanse fermentatiegoeroe Sandor Katz:Wild Fermentation!
In de geest van de schilder Bob Ross kun je volgens meneer Katz eigenlijk geen fouten maken met fermenteren. Schimmel op de vloeistof? Schep het eraf. Wordt het vocht troebel? Gewoon filteren. Een prettig en makkelijk boek met duidelijke inspirerende verhalen.

Zuurkool
En toen was ik jarig eind mei 2014 en mijn neef met wie ik veel over eten, koken en drinken praat, kwam met een interessant verjaarskado: een kool. Een kool?
Jawel, maar gevolgd door een zware doos met een zuurkoolpot erin! De uitdaging was duidelijk. Zeker omdat hij voor zichzelf ook begon met zuurkool maken. Dus ik kocht wat mooi grijs zeezout erbij en ging aan de slag. De kool snijden, en kneden met het zout zodat hij begint te 'zweten', onderin de pot wat koolbladeren en dan de gesneden zoute kool erop. 
En als de boel gevuld is, koolbladeren bovenop en de stenen erop die de kool onder het eigen vocht duwen. Als er niet genoeg koolvocht is, wat water erbij.
Een eigenlijk is dat het. Je laat de pot afhankelijk van de temperatuur een paar weken staan en ruikt af en toe of hij al goed is, of proeft wat vocht. Schuim haal je eraf. Ik heb het twee keer gedaan en ga binnenkort weer beginnen.
De eerste keer, de spitskool, duurde wel even en was erg lekker, de tweede keer was het ineens erg warm en maakte ik rode zuurkool (ja, van rode kool) en die was in twee weken klaar.....
Verder maak ik een soort Koreaanse kimchi thuis, dat is een pittige tegenhanger van zuurkool met gember, knoflook en pepervlokken.

En zo staat mijn kast vol met allerlei onduidelijke potjes met inmaak tegenwoordig
Ingemaakte eieren waren wel lekker maar werden zacht na een tijdje, blijkbaar niet te lang laten staan?  Ik ken iemand die ze inmaakt in kruidenazijn, deze zijn met zout
Zure bommen
Van de zomer was ik in Duitsland bij een vriend op bezoek, waar ik merkte dat Duitsers veel meer inmaken dan wij, Op de markt lagen allerlei groenten en dingen voor inmaken, waaronder allerlei soorten (au)gurken. Ik kocht een aantal grote augurken en dilllebloemen en heb ze ingemaakt met zout in mijn zuurkoolpot, nu zitten ze in een mooie grote glazen pot te rijpen. 
Binnenkort gaan ze open...de bommen!
Ter inspiratie was ik laatst nog bij een open dag van Kesbeke tafelzuren in Amsterdam-West, het enige overgebleven bedrijf van zijn soort, familiebedrijf ook nog.
Groeten en fermenteer ze!
Oftewel, krijg het zuur!